Het is vrijdagochtend, ik ben samen met Peter Rouwen aan het brouwen bij Thoms. Het is daar mijn tweede dag dus ik ben geconcentreerd bezig om niet de klep van het riool open te gooien. Ik voel dat mijn telefoon overuren maakt maar vooral niet die klep aanraken!

We horen dat Peter is uitgeroepen tot Bierman van 2018. Hoe gaaf en felicitaties alom! Echt, het had ook zeker niet anders moeten zijn.

Uiteindelijk kijk ik naar mijn gemiste oproepen en besluit eerst Maik eens te bellen. “Gefeliciteerd!” roept hij uitbundig door de telefoon. “Uh waarmee…” antwoord ik nog wat onnozel. “Je weet het nog niet, maar jij staat gewoon op nummer 3 in de Top 30!”. Het duurt even voor het nieuws goed binnenkomt. Peter grijnst breed en het enige wat ik kan uitbrengen is: “Waarom? Wat heb ik dan gedaan om op 3 te eindigen???”

Ondertussen, tijdens dit schrijven, zijn we twee dagen verder en ga ik als een soort van stuiterbal door het leven. Het liefst zou ik dit stuk ook in HOOFDLETTERS schrijven. Ik heb er bier op gedronken, getrakteerd in Breda en felicitaties in ontvangst mogen nemen. Echt wel heel bizar! De Kerstman is vroeg gekomen dit jaar! Ik sta gewoon op nummer 3 en ben de eerste vrouw in de lijst!

Soms denk ik nog steeds ‘hoe dan?’, ik voel mij vaak nog een puppy in de bierwereld. Natuurlijk, ik werk mij te pletter om goed te worden in het vak en investeer veel tijd om mijn kennis te verbeteren. De dagen dat ik met mijn handen in het haar zat, de uren in de auto, reinigingsmiddelen over mijn armen en zere rug zijn snel vergeten.

Echt, ik ben vereerd. Het is een raar gevoel dat ik ergens te bescheiden ben over het behalen van de top 3 en aan de andere kant ook onwijs trots. Had ik al gezegd dat op nummer 3 sta en de eerste vrouw ben in de lijst?

Uiteindelijk sta ik op deze plek door mijn tomeloze doorzettingsvermogen en enthousiasme voor het vak. Maar ook zeker door het vertrouwen van andere mensen. Zo had ik zonder het vertrouwen van Wouter nooit kunnen shinen bij Brouwerij St. Joris. Zonder mijn 24/7 hulplijn en held van het eerste uur Peter was ik überhaupt nooit gekomen waar ik nu sta. Zonder Henri had ik nooit een rol gehad binnen het StiBON waar ik met zoveel plezier lesgeef. Jeetje, dan heb ik het nog niet eens over mijn BierBitches! Zo zijn er tal van mensen die altijd bereid zijn om mij te helpen.

Dus, als je aankomend jaar denkt ‘wie is de vrouw die daar heel de tijd zo staat de grijnzen?’

Nou, DAT BEN IK, Nummer 3 en de eerste vrouw in de Top 30 van Bier!

Weet je, fuck it, ik ben gewoon BIERVROUW VAN 2018!